तू नवा आरंभ झालीस

मी काळोखातच होतो
तू प्रकाश घेऊन आलीस
मी कोंडलचं स्वत:ला आज
वरतू आकाश देऊन गेलीस

मी वृक्ष बोडकं होतो
तू नसानसात पालवी झालीस
ओसाड माझ्या जिवनी
तू बहर घेऊन आलीस

मी चिखलात रुतलेलो
तू जिवनात कमळ झालीस
मी भावना रहित होतो
तू शब्दरुपी वादळ झालीस

जिवन माझं विस्कटलेलं
तू सावण्यासाठी झीज केलीस
निर्धार माझा गळलेला
तू चमकून वीज झालीस

मी वनव्यात जळत होतो
तू श्रावणातला गारवा झालीस
मी वटवागूळ होवून जगलो
तू मुक्त विहारणारा थवा झालीस

मी वाट चुकलो होतो
तू दिपस्तंभ झालीस
मी माघार घेतलीच होती
तू नवा आरंभ झालीस

@सनिल पांगे