स्पर्श न कळला मला

प्रेत्येक पुस्तकाचं मी, मधलं पान होतो
सारेचं चिडवी मला, मी किती छान होतो

उपभोग माझा झाला, पडणाऱ्या हातात असा
उपटवून मुळातून मला, मी इतका महान होतो

नको दोष देऊस तू, उगाचचं तुझ्या यौवनाला
स्पर्श न कळला मला, मी इतका अज्ञान होतो

का सजवता मला वेड्यांनो, त्या सरणावर असे
नका जाळू तिथे मला, जिथे मीच स्मशान होतो

झेलला भार वीर सैन्यांचा, हत्तींचा, न घोड्यांचा
मिरवलो कधी रणभूमी म्हणून, आज ओसाड मैदान होतो

@सनिल पांगे